Afscheid nemen bestaat niet, maar is toch moeilijk

Deze week kan ik eigenlijk gewoon beschrijven als : pepernoten, lachen/huilen en heel veel liefdevolle knuffels.

Maandag gingen we namelijk weer verder met Adalby, tot en met donderdag. Wij hadden dus de bakkerij en ik ben bekroond met de titel: koningin pepernoten. We begonnen elke morgen met de hele school in de gymzaal waar iedere tent moest reclame moest maken voor het gene wat ze hadden( zoals dat wij bijvoorbeeld reclame maakte voor het schoentje zetten). Hier zongen we ook het openingsnummer over Adalby. Daarna ging iedereen naar zn plek om te beginnen met werken. Tot half 11 waren we daar mee bezig en gingen wij met onze bakkerij open en verkochten we : hollandse pepernote, Knäckebröd, fuitbollen, bollen met wortel erin, en de laatste dag nog kanelstengls. We hadden zulke lange rijen staan dat alles binnen notime op was. De pepernoten en het schoentje zetten was voornamelijk erg in trek.

Onder het werken door kregen we om de beurt even pauze om de ‘stad’in te gaan met onze verdiende Adalkronen. Iederen kreeg elke dag 5 of 10 adalkronen om wat leuks van te doen of kopen. Mijn kinderen vonden het vooral heel leuk om hun energie kwijt te kunnen in de fitness, nou dat heb ik geweten, vooral toen de tublingbaan er stond. 2 uur lang met gillende, springende, hangen de kinderen om je heen sloopt je haha. Met het eten is ook een leerling in slaap gevallen omdat hij zo moe was.

Donderdag was het grote feest. Begonnen natuurlijk weer in de gymzaal en daarna moest er extra hard gewerkt worden, want savonds begon het dan echt. De ouders en wat familie kwamen op bezoek! Twee leerlingen gingen sinterklaas en zwarte piet spelen. Ik vond het heel leuk om te zien dat ze zich zo in hun rol konden inleven. Daarna met ze alle avond gegeten, maar bij het idee dag ik hierna nog maar 1 dag had, heb ik toch tranen gelaten en niet kunnen eten.Wat een verschrikkelijk gevoel. Na het eten naar de disco gegaan waar een bandje aan het spelen was. Wat heb ik genoten. Iedereen aan het dansen en een hele grote polonaise. Alles kwam voorbij van hokie pokie tot te mosselman tot de gangnamstyle! TOP AVOND! Wat ook heel leuk was dat de ouders fotos kwamen maken van mij en de leerlingen en dat er werd verteld dat het zo moeilijk voor ze word om afscheid van mij te nemen en dat ze al zoveel over mij hadden gehoord.

Vrijdag naar school, en raar maar waar heb ik het heel lang droog gehouden. We begonnen met het tellen van de kas: 535 Adalkronen hebben we opgehaald! Daarna alles opgruimt en toen was het tijd om ‘een leuke tijd te hebben met Mabel’, zo stond het op het bord beschreven. We hebben met zn alle aan tafel gezeten en ik werd hier verwend met heel veel cadeautjes, het leek wel sinterklaas! Bij een brief van mijn leerling heb ik toch tranen in m’n ogen gekregen. De leerling waar ik het het closed mee was is huilend weg gelopen en ergens gaan liggen huilen. Ik ben daarna door iedereen overdonderd door knuffels en natte kusjes op mn wangen! Hahha.

Na het eten zijn we nog naar het politiebureau geweest, wat al heel lang op de planning stond. Toen we terug kwamen heb ik een rondje gedaan om afscheid van leerlingen en collegas te nemen die niet in mijn klas zaten. Het ging met nogsteeds heel goed af tot ik het aan een leerling vertelde die mij met de halloween party de liefde heeft verklaard. Hij barste in tranen uit op mijn schouder en toen kon ik het ook niet langer droog houden.

Daarna afscheid van de klas genomen wat natuurlijk ook niet droog bleef dus maar zo snel mogelijk gegaan. Wat ga ik deze lieverds missen, maar kom sowieso terug! ’S Avonds nog een borrel op school gedaan met de collegas die het dichts bij ons stonden en uit eten geweest. Een goed afscheid dus, maaarrr

Afscheid nemen bestaat niet;)