A’e go!

Daar lig ik dan in mijn kamer, luisterend naar het getik van de regen op mijn ramen (jup, het blijft een tropisch klimaat dus een buitje op z'n tijd hoort erbij) en beseffende dat ik hier al een maand zit en nog laaaaang niet naar huis wil. Het komt niet zo vaak voor dat je me in m'n kamer vindt, want daarbuiten zijn veel leukere dingen te beleven en ik ben nou eenmaal een gezelschapsdier (rupsje nooit genoeg, hé mam).

Voor school moet ik een blog bij houden, zodat zij zeker weten dat ik hier echt bezig ben (Whuuuttt? Ja echt ja). Dus ik dacht ik gooi het online, zodat de mensen die nieuwsgierig zijn naar mijn verhalen mee kunnen lezen. Ik zal proberen om regelmatig wat van me te horen, maar kan dat niet beloven. Het is nou eenmaal niet helemaal mijn ding (er zijn nu ook al 4 weken verstreken).

De eerste week moest ik hier vooral wennen aan de mannen. Hetgeen dat wij (ik in ieder geval) in Nederlands als onprettig ervaar hoor je hier de hele dag door, namelijk gefluit, gezwaai, ge'pppst', en het roepen van dingen als 'ey meisje' of 'lekker wit'. Inmiddels kan ik er om lachen en waar ik het eerst negeerde of een blik gaf, zwaai ik nu vaak gezellig terug. Tijdens uitgaan kreeg ik ook al de bijnaam 'pittige tante' (dit zal voor vele niet als een verassing komen ). Ik val nou eenmaal niet voor de smooth praatjes en ben ook zeker niet op mijn mondje gevallen. Al snel kregen de jongens door dat er bij mij niet meer dan een gezellig dansje te halen viel, dus hielden ze het daar ook nietjes bij. Het uitgaan is hier overigens echt heerlijk. Op donderdag bij de Havana is er eerst tijd om alle salsa, batchata, kizomba en merengue moves uit de kast te halen, om vervolgens los te gaan op de r&b/hiphop hitjes van nu. Helemaal op mijn lijf geschreven dus! De andere dagen startte we vaak bij waterkant (hier kun je bij verschillende tentjes een voor een prikkie wat te eten en drinken halen en deze aan de waterkant nuttigen) met een borrel dat altijd uitloopt tot een pooltje (yesss, ook hier ga ik te poolen) een extra drankje bij D-bar en wat dansjes bij Tequila of Upperclub.

Maar even naar hetgeen waar ik hier eigenlijk voor ben/voor moet zijn; Stage! Het was nog even onzeker of ik hier met de stage kon starten waar ik had gesolliciteerd. Ik hoorde namelijk niets meer van de organisatie (Kompas) en van mijn stagebegeleider had ik vernomen dat het Kompas in september vakantie zou hebben. Dit zou betekenen dat ik de eerste maand vrij zou hebben en niet aan mijn stage uren zou komen. Ik zou Mabel niet zijn als ik me hier druk om zou maken, dus zonder stress ben ik deze kant op gegaan en het allemaal over me heen laten komen. Waarom druk maken over iets waar je geen controle over hebt? Gelukkig viel het mee en kon ik dezelfde week nog heen om kennis te maken. Voor het eerst dit jaar hebben zij een BSO en peuteropvang in een deel van hun zomervakantie, dus hier kon ik gelijk aan de slag. Mijn taak was voornamelijk observeren om de organisatie te leren kennen en de werkwijze van de collega's te bestuderen. Verder heb ik geholpen waar ik kon. Ze punten die ik geobserveerd heb (voornamelijk verbeterpunten) heb ik met mijn praktijkbegeleider doorgenomen. Het is de bedoeling dat ik hier samen met haar de komende tijd aan ga werken.
Ook word ik betrokken bij het houden van thema avonden voor de ouders, waaronder thema's als autisme en sturen&belonen. Daarnaast zal ik begeleidingsplannen gaan schrijven voor kinderen met autisme, helpen bij het opzetten/verbeteren van protocollen, observaties maken van de kinderen, meegaan naar intakes, IQ testen afnemen, etc etc. Er is genoeg te doen voor me! www.kompas.sr is de site van de organisatie voor degene die er meer over te weten willen komen.

Ik heb afgelopen week thuisgewerkt aan opdrachten en zal hier deze week ook nog mee bezig zijn. Het Kompas is nu namelijk wel dicht in verband met de vakantie. Vanaf volgende week gaat het dus pas echt echt echt voor me starten.

Verder ben ik hier van het land aan het genieten. De natuur is prachtig! De echte jungle ben ik nog niet in geweest, omdat ik iedere week wel iets te doen heb. De eerste week zijn we met wat huisgenootjes een dagje wezen relaxen bij Cola Kreek. Die week erop gaf SUforyou (waar ik soort van mij huis huur) een Meet&Greet voor de stagiaires. Her ben ik vooral wezen socializen met de gidsen (de Surinamers uit de jungle die de tours regelen). EN IK HEB GEVOLLEYBALD! Mensen, ik word nog eens sportief. Vanavond ga ik namelijk boksen en morgen dansen+voetballen. Daarna is het wel weer even mooi weest. Afgelopen weekend hebben we een quadtour door gedaan, wat niet geheel soepel verliep (2 stukke quads, 2 meiden van een quad en een gehandicapte quad; but we made it!). Tot slot ben mee geweest met een dagtour naar Braampunt waar ik wilde dolfijntjes heb mogen spotten. Al met al heb ik hier alweer genoeg 'wat heb ik toch een prachtig leven' momentjes gehad en er zullen er nog meerdere volgen!

Nou, voor dit keer houd ik hem hierbij. Er zijn zoveel dingen die ik nog niet heb verteld, maar dat is ook bijna niet te doen. Iedere dag maak ik mooie/leuke/bijzondere en nieuwe dingen mee. Het gaar in ieder geval goed met me en ik geniet vollop!


Mo syi!



You can't buy happiness, but you can buy a plane ticket and that's kind of the same thing!